Przysietnica to duża wieś nad rzeką Sietnicą, która wpływa pod Brzozowem do rzeki Stobnicy. Najstarszymi znaleziskami z Przysietnicy są monety rzymskie. W 1413 r. biskup przemyski, Maciej Janina, nadał dożywotnio wieś Zyndramowi z Maszkowic, miecznikowi krakowskiemu, z obowiązkiem obrony ziemi przed niebezpieczeństwem, grożącym ze strony Tatarów i zbójników beskidzkich. Jest to jednocześnie pierwsza historyczna wzmianka o beskidnikach. Według A. Fastnachta, czas lokacji wsi na prawie niemieckim przypada na lata 1392-1413. Nazwa miejscowości w XV i XVI wiekach była wymieniana w brzmieniu Przesiecznica. Nazwa ta powstała prawdopodobnie od przesieki czyli wyciętego, niezadrzewionego pasa w lesie. Według zapiski źródłowej z 1468 r. wieś wchodziła w skład rozległych dóbr biskupich.
W położonej na granicy z Brzozowem części wsi zwanej „Baniska" jest malowniczo usytuowana drewniana willa biskupia, wybudowana na początku XX w. Nie opodal w lesie przysietnickim jest cudowne źródełko, przy którym bywał i które 16 VII 1932 r. poświęcił prymas Polski, kardynał August Hlond.
Wędrując dalej w kierunku wsi, można się natknąć na wzniesienie, gdzie według miejscowej tradycji pogrzebany jakiś znakomity rycerz, Żyndram z Maszkowic.
Wieś nie obfituje w cenne zabytki. Dawny drewniany kościół parafialny pw. św. Marcina - fundacji Agnieszki z Pacmierskich Trzcińskiej, konsekrowany w 1541 r. - został rozebrany w roku 1934. Obecny murowany, ukończony i konsekrowany w 1928 r. Urządzenie wnętrza przeniesiono ze starego kościoła. Na cmentarzu parafialnym znajduje się drewniana kostnica, zapewne wybudowana okoto połowy XIX w. Ciekawostką może być fakt, że na tym właśnie cmentarzu spoczywa znany w okolicy płanetnik, Wojciech Rachwał, za życia zawodowo trudniący się obroną wsi od klęsk gradowych.
26 września 1993 r. staraniem Komitetu Ochrony Pamięci Narodu przy Oddziale Światowego Związku Żołnierzy AK w Brzozowie odsłonieto w Przysietnicy obelisk (usytuowany przy trzecim zakręcie leśnych serpentyn), upamiętniający wydarzenie z 26 czerwca 1943 r., podczas którego pięciu żołnierzy AK z Krosna stoczyło potyczkę z niemiecką policją. W nierównym starciu zginął na miejscu kpt. Franciszek Płonka ps. „Kubacki". Ujętych podoficerów: ciężko rannego Władysława Midialskiego ps. „Orlik" zakatowało gestapo, zaś Józefa Kurowskiego ps. „Klon" i Jana Wiklowskiego ps. „Jurand" po ciężkich torturach rozstrzelano w Warzycach. U podstawy obelisku widnieje tablica dla utrwalenia pamięci członków przysietnickiej placówki ZWZ-AK: Stanisławy Haliny, Franciszka Brajewskiego i Karola Hliwy. Zginęli oni śmiercią męczeńską w obozach koncentracyjnych. Co roku w czerwcu przy obelisku odbywają się uroczystości patriotyczne.
Z Przysietnicy pochodzi rodzina Alexa Olejko - burmistrza amerykańskiego miasta Lorain (Ohio). Jego ojciec Błażej wyjechał do USA jeszcze przed I wojną światową, jako emigrant zarobkowy.
Alex Olejko swe życie zawodowe związał ze służbą publiczną miasta Lorain, gdzie przez 12 lat był burmistrzem. Według „Morning Jurnal" do największych jego osiągnięć zaliczyć należy: znaczne ograniczenie bezrobocia, budowę autostrady poza miastem, budowę regionalnego lotniska i budowę zachodniej dzielnicy miasta. Z okazji jego 73.rocznicy urodzin - 25 marca 1995 r. - Rada Miasta Lorain przygotowała dla niego ogromną uroczystość w parku miejskim, na którą szczególnie licznie przybyła miejscowa Polonia.
W Przysietnicy mieszka znana rzeźbiarka ludowa Aniela Orłowska (ur. 1917 r.). W Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku można zobaczyć takie rzeźby Anieli Orłowskiej, jak np.: „Pięta", „Chrystus w Ogrójcu", „Chrystus Ukrzyżowany" i inne. Jej trwałym osiągnięciem rzeźbiarskim jest postać Jezusa Frasobliwego, która bezwzględnie kojarzy się z utartymi wzorami tego przedstawienia, typowymi dla południowych regionów województwa krośnieńskiego. Autorka wykazuje w swoich rzeźbach umiejętność malarskiego opracowania bryły, wydobywającej światłocień w licznych załamaniach i nierównościach powierzchni, ciętej po prostu nożem. Efekty takie wydają się być środkiem niezbędnym przy rezygnacji z koloru. Nieliczne polichromowane rzeźby A. Orłowskiej znaleźć można w domach przysietnickich. Pochodzące z czasu, kiedy tworzyła jeszcze na użytek własnego środowiska, wykazują świeżość i bezpośredniość ujęcia, właściwe wczesnym, początkowym pracom. Jej rzeźby wielokrotnie nagradzane były na różnego rodzaju konkursach. W lutym 1996 r. na organizowanym przez Wojewódzki Dom Kultury w Rzeszowie III Biennale Rzeźby Nieprofesjonalnej znalazła się w dziesiątce twórców wyróżnionych i nagrodzonych. Rzeźby Anieli Orłowskiej znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Regionalnego w Brzozowie, Muzeum Okręgowego w Rzeszowie i Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku.
Pozostałe miejscowości: Jasienica Rosielna, Orzechówka, Stara Wieś, Golcowa, Domaradz