Jasienica Rosielna to duża wieś gminna, po raz pierwszy wzmiankowana w pierwszej połowie XV wieku w dokumencie z 1442 r. W dokumencie tym występuje sołtys Stanisław z Jasienicy. Sześć lat później wieś z Odrzykoniem i Malinówką wchodziła w skład majątku ziemskiego Marcina Kamienieckiego.
Od 1727 r. do końca I wojny światowej Jasienica Rosielna posiadała prawa miejskie. Co piątek odbywał się w Jasienicy targ tygodniowy, natomiast trzy razy w roku (2 lipca, 5 sierpnia i 9 grudnia) odbywały się jarmarki. Powszechnym zajęciem pozarolniczym ludności było tkactwo. Własność Załuskich i Wysockich.
Godny zainteresowania, usytuowany na wzgórzu wśród drzew, barokowy kościół pw. Niepokalanego Poczęcia NP Marii z 1770 r., fundacji Marianny i Ignacego Załuskich. Drewniany, konstrukcji zrębowej na podmurowaniu. W dzwonnicy znajduje się gotycki dzwon z napisem minuskułowym, najprawdopodobniej z XV wieku. W kościele zachowała się stara tradycja organizacji Bożego Grobu przed głównym ołtarzem. Z chwilą rozpoczęcia rezurekcji konstrukcja Bożego Grobu jest ustawiona jak w dniu poprzednim. Wierni w procesji wielkanocnej trzykrotnie obchodzą kościół. W tym czasie dekoracja znika. Uczestnikom nabożeństwa ponownie ukazuje się piękna forma głównego ołtarza.
Do ogrodzenia kościoła przylega kaplica wzniesiona w 1891 r., murowana. Do roku 1970 istniał na terenie cmentarza kościół pw. św. Antoniego z fundacji Marcina Gorzkowskiego. W wyniku pożaru uległ całkowitemu zniszczeniu i pozostała po nim jedynie kamienna podmurówka.
W latach osiemdziesiątych XIX wieku Jasienicę zamieszkiwało 1400 osób, z czego 600 mieszkańców reprezentowało miejscową gminę izraelicką. W roku 1921 mieszkało tutaj 2090 osób (w tym 479 Żydów). Izraelici jasieniccy już w XIX wieku mieli samodzielny kahał, któremu podlegali m.in. Żydzi z Domaradza. Były tu też bożnica i kirkut.
W czerwcu 1942 r. hitlerowcy utworzyli w Jasienicy getto. Przesiedlili tu Żydów z Krosna, Bliznego, Domaradza, Golcowej, Gwoźnicy, Orzechówki, Wesołej i Woli Jasienickiej. 11 sierpnia tego samego roku rozpoczęła się likwidacja getta. Po selekcji zdrowych i silnych mężczyzn wywieziono ich przez Krosno do Krakowa. Młode kobiety i starsze dzieci wyekspediowano do stacji kolejowej w Iwoniczu. Pozostałych: starców, kobiety i dzieci rozstrzelano na miejscowym kirkucie. Zginęło ponad 600 osób. Ciała pomordowanych pochowano we wspólnej mogile.
W czasie okupacji zniszczeniu uległa bożnica. Kirkut zaś został zupełnie zdewastowany (nie ma na nim macew). Na zbiorowej mogile pomordowanych jest kamienna płyta z tablicą.
Resztki parku krajobrazowego z pierwszej połowy XIX wieku z zachowanym starodrzewem i stawami otaczają fragmenty kolumnowego portyku dawnego dworu Wysockich, spalonego w 1916 r. Zachowały się także: rządcówka, dwa spichlerze oraz stajnie wzniesione około połowy ubiegłego stulecia.
Na cmentarzu w Jasienicy Rosielnej spoczywa Stanisława Walczakówna - zmarła 27 września 1967 r . O jej niezwykłym duchowym życiu w książce „Chwalcie z nami Panią Świata" pisała s. Franciszka Helena Kuźnar USIK: „W roku 1921 Stanisława Walczakówna miała dostąpić specjalnej łaski. Podczas konsekracji kościoła Serca Pana Jezusa w Krakowie ujrzała Serce Jezusa. Odtąd jeszcze bardziej ukochała Zbawiciela... Gdy ukończyła 22 rok życia, otrzymała znów nadzwyczajną łaskę, gdyż ukazała się jej Matka Najświętsza, która stała się dla niej Mistrzynią ukrytego życia z Bogiem. Miłość Stanisławy do Matki Najświętszej była wyjątkowa. Dowodem tego są liczne wiersze i pieśni przez nią ułożone, posty przed każdym świętem Matki Bożej, codzienny różaniec i litania odmawiana wspólnie w rodzinie.
Zobacz jeszcze Orzechówka, Stara Wieś, Przysietnica, Golcowa, Domaradz